Jak odstawić cukier?

Czy jest złota recepta na to, by odstawić cukier? Nie słodycze w ogóle, ale cukier w kawie?

Wierzę w samodyscyplinę, orkę na ugorze. Jestem w trakcie zmiany nawyku – odstawiam cukier a dokładniej cukier w kawie. Postanowiłam nie słodzić kawy a że pewną wprawę w podejmowaniu wyzwań już mam, nie martwiłam się zbytnio tym, że mi się może nie udać. Picie kawy bez cukru wydało mi się bułką z masłem. Jednak wiara to nie wszystko. W tle ciągle czai się NAWYK. Odstawienie cukru nie jest łatwe.

Odstawić cukier po 10 próbach nowego smaku?

Dawno temu oglądałam program na Discovery o tym jak dzieci zaczynają akceptować smaki.

Teoretycznie już po 10 próbach nowy smak nie jest tak obrzydliwy jak się zdawał na początku. Nie sądzę, by pełna akceptacja nowego smaku miała miejsce po 10 próbach. Być może, gdybym na początku dopijała kawę do końca, miałoby to ręce i nogi.

Przez pierwsze dni zdarzało mi się wylać połowę kawy albo w ogóle z niej zrezygnować. A nawet wypić tylko czarną, bo tej jakoś dziwnie nigdy nie musiałam słodzić, ale jej wielką fanką nie jestem.

Powiedźmy, że po 10 próbach rzeczywiście nie jest już tak źle, ale nawet teraz, po prawie miesiącu, nowy smak nie napawa mnie rozkoszą.

Odstawić cukier po 21 dniach?

“21 dni”, w ciągu których powinnam już pozbyć się nawyku, mam za sobą. I co? Nie udało mi się odstawić cukru. Jeszcze nie (nie poddaję się).

Jak niełatwo się domyślić SILNA WOLA okazała się za słaba do walki z nawykiem.

Szło gładko, pięknie. Póki nie uruchomił się nawyk. Byłam właśnie w trakcie dość interesującej, emocjonującej rozmowy z koleżankami i kolegami z pracy, gdy proces uruchomił się bez mojego udziału.

Usiadłam do biurka, postawiłam kawę i … nie uchwyciłam momentu, w którym posłodziłam kawę. Zauważyłam to dopiero przy wyjmowaniu łyżeczki z kubka (A co to za kryształki, WTF?). 24 dzień.

Sporo zainwestowałam w ten nawyk. Jak odstawić cukier, gdy nawyk mi nie sprzyja?

Nawyk jest silniejszy. Zainwestowałam w niego 20 lat. I chociaż NAGRODĘ miałam naprawdę niezłą – z każdej wypitej kawy, że się dało radę i się silną wolę ma, że góry można przenosić po takiej nagrodzie. To jednak…

Pierwszy błąd.

Nie wyrzuciłam cukru z szafki w pracy.

Drugi błąd.

Łyżeczka się przyda. Lepiej miesza się mleko a potem można tą łyżeczką jeść jogurt.

Innymi słowy:

Nie wyprostowałam ścieżki (cukier w szafce) i zignorowałam wskazówkę (łyżeczkę). Czy jest szansa, by odstawić cukier?

Mam poczucie WYGRANEJ, bo jednak świadomie, gdy opadły już emocje, mogłam podjąć decyzję, co z tym fantem zrobić. Pomieszać i wypić? Wylać? Nie pomieszałam i wypiłam.

I wyniosłam cenną lekcję – nie lekceważyć WSKAZÓWEK i prostować ścieżkę. Postawić na samodyscyplinę, lecz nie odwracać uwagi, nie dać się rozproszyć – wtedy łatwiej, by w tle NAWYK zadecydował za mnie.